Dag 2 LA

Vanochtend werd ik traditiegetrouw om 4 uur wakker door de jetlag. Terwijl Cyriel nog lekker verder ronkte heb ik wat foto's uitgezocht, de blog geschreven en wat gesurft. Rond 6 uur vond ik het een mooie tijd om te gaan douchen. Maar wat ik ook probeerde, ik kreeg de douche echt niet aan (die maar 1 knop heeft). Toch tijd voor de hulptroepen. Maar zelfs Cyriel lukte het niet. Gelukkig maar, want ik begon echt te twijfelen aan mijn intelligentie. Dan maar zo aankleden en hulp vragen bij de receptie, die zou iemand sturen. Wij in de tussentijd naar de Starbucks om te ontbijten. Terug weer even langs de receptie en gevraagd of het gelukt was. Eeeh nee, zei de vriendelijke meneer, ze komen pas in de loop van de ochtend. Eeeh da's leuk zei ik weer vriendelijk, maar wij zijn lang onderweg geweest en willen nu toch echt douchen en de dag starten. En niet wachten op een mannetje. Vriendelijke meneer begon een beetje benauwd te kijken, dus we stellen voor dat hij zelf even kijkt, misschien doen we iets verkeerd. Bleek de knop gewoon muurvast te zitten, dus met wat geweld van zijn kant deed de douche het weer, maar met moeite. Heerlijk gedoucht, alleen krijg ik hem niet meer dicht. Daar heb ik Cyriel zijn armkracht voor nodig. We betwijfelen of dat nog opgelost gaat worden. 

Nadat we gedoucht hebben wat kleine boodschapjes gedaan, de winkels zijn al vroeg open hier. De planning is om rond 10 uur de Hop-on hop-off bus te pakken, hier hebben we een groupon voor. Maar het is nog erg vroeg, dus besluiten naar Griffith Observatory te rijden hier vlakbij. We rijden via een hele mooie wijk de heuvels in en genieten van het uitzicht. Het is wat fris en bewolkt helaas, maar kunnen toch kijken. Na een tijdje met mijn camera te hebben gespeeld rijden we weer terug naar het motel en pakken we de bus naar Hollywood Boulevard waar de bustour ook zit. We hadden telefonisch "gereserveerd" omdat het een groupon was, duurde alleen even voordat hij ons kon vinden. Cyriel zijn naam was verbasterd tot Cyrielvaneet. Toch knap dat ze zijn voornaam wel goed hadden, dat lukt de meeste Nederlanders niet haha.

  

We hadden bijna een privé tour, er waren nog 2 andere groepjes. De tourguide deed het leuk, hadden een fotostop bij het Beverlyhills bord (je kent hem als je van de 90210 met Brenda&Brendon generatie bent). Na 2 uur waren we weer terug, door en door koud inmiddels. In Nederland is het vandaag zowaar warmer. Even wat gegeten bij Hardrock cafe en daarna langs de Walk of Fame gelopen. Tja, leuk om te zien, maar werden belaagd door verkopers. Snel weer de bus terug genomen en even wat relaxed in het hotel. Gevoelsmatig is het nu 's avonds laat voor ons.

 

Even overlegd wat we nu zullen doen. De lucht lijkt iets open te trekken, dus we besluiten fietsen te gaan huren in Santa Monica. We kregen gelijk, hoe dichter we bij de kust kwamen, hoe beter het werd. Al was het verkeer dramatisch, inderdaad zo druk als we al voor gewaarschuwd waren. De fietsen hebben we gehuurd bij Ron Huysdens, een Nederland die hier al jaren woont. We bezoeken de Santa Monica pier, drinken daar wat, kijken vol verbazing naar een blanke oudere man die rappend allerlei capriolen uit staat te halen met een glimmend te strak getraind lijf. Dancing Dave heeft zelfs een eigen website. Hierna fietsen we langs het strand op een speciaal fietspad richting Venice beach. Onderweg stoppen we bij een strandtentje en zitten een tijd in een paar relaxte strandstoelen. Weer stukje verder komen herkennen we dingen van een vlog die we volgen, Casey Neistat komt hier ook regelmatig. Als ik een korter stukje strand zie stel ik voor even naar de zee te lopen. Daar blijkt een heel peloton surfers in het water te liggen te wachten op de golven. Het blijkt vloed te worden. We zitten hier uiteindelijk ruim een uur te genieten van het schouwspel met de zon aan de ene kant en dreigende wolken aan de andere kant. Zo heerlijk gezeten hier samen, echt op en top genieten. 

  

 

Nadat we door en door koud geworden waren besloten we terug te fietsen. Deze keer zonder stops. Het stuks langs Venice beach was toch iets minder gezellig en relaxt dan bij Santa Monica. Mensen die zich bewust uitdagend gedragen, zelfs een rotgeintje  proberen uit te halen. We voelen ons niet snel onprettig in een stad, maar hier wilden we vlug voorbij zijn. Na de fietsen ingeleverd te hebben zijn we naar een winkelstraat vlakbij gelopen, 3th. Heerlijk gegeten op het dakterras van en Cheesecake Factory. Daar wilde ik graag weer een keer eten, dus check! Als toetje natuurlijk een heerlijke cheesecake, lemon merengue. Ik sta inmiddels te tollen op mijn benen, dus terug naar het motel. Maar zo'n heerlijke dag gehad, voel me echt gezegend dat ik dit samen de liefde van mijn leven mag doen.