Als eerste stop gaan de naar de supermarkt, Food4Less. Daar halen we ijsblokjes voor in de koelbox en eten we wat yoghurt met muesli als ontbijt. Nog snel even een kop koffie gehaald bij een mini donuttentje op de parkeerplaats. Ik ga voor de cappuccino en heb de keuze uit vanille of mocca smaak. Zonder is onmogelijk. Dus ik roep enthousiast vanille! Cyriel kijkt me raar aan en vraagt zich af of ik me wel goed voel. Ben normaal niet zo'n vanille mens en al helemaal niet van de kunstmatige toevoegingen. Nou, hij kreeg gelijk, wat was dat een ontzettend vieze gore ranzige koffie, yuk!
Na dit avontuur gaan we richting Joshua Tree National Park, een park vol..... je raadt het al.... Joshua Tree's! U2 fans weten wel hoe een Joshua Tree eruit ziet. Door dit park rijden we een stuk van de scenic route en pakken een mooi uitzichtpunt mee. Hier eten onze lunch, zelfgemaakte broodjes pindakaas met honing of pepper jack kaas (spicy). Met natuurlijk de one and only: it's looks like butter, it's tastes like butter, but it ain't butter. Geen idee waarom ze dat als uniek verkooppunt zien, maar het werkt blijkbaar. Iets vinden waar niets aan toegevoegd is, is bij een normale supermarkt bijna onmogelijk.
Joshua Tree's
Even wat fruit eten & Lunch with a view
Na het park hebben we nog ruim 4 uur voor de boeg. We zijn het beide best zat, dus we kiezen voor de snelste route met alleen wat stops om even de benen te strekken. Welke er amper zijn trouwens, ook al is het een Highway, er zit hier niets. En dan ook echt niets. We komen soms minutenlang geen tegenliggers tegen. We zien alleen maar leegte, het is dan ook de Mojave woestijn. We proberen ons voor te stellen hoe de eerste pioniers dit ervaren hebben: leegte, leegte en niets anders dan leegte. Onderweg zien we wel de stereotiepe dingen die iedereen ziet als ze hier een roadtrip maken: rijen met brievenbussen, ellenlange treinen en campers met auto's erachter.
Uiteindelijk zien we Vegas in de verte opdoemen. Bij het inchecken wordt ons een upgrade aangeboden voor een redelijk bedrag: een recent opgeknapte junior suite. Nou, daar zeggen we geen nee tegen. Wow, wat een kamer weer. We hebben aan twee kanten uitzicht. Aan de ene kant kijken we op Freemont Street, wat wel een kabaal met zich meebrengt. Volgens mij hoor ik 3 soorten live muziek door elkaar. Gelukkig blijft dat niet de hele nacht doorgaan. We eten wat in het hotel bij een Italiaan, de Grotto. Echt een aanrader, kwalitatief goede Italiaanse pasta's. Eindelijk eens wat anders dan die vette burgers. Hierna gaat het bij ons beide het lichtje uit en om half 8 liggen we gestrekt. Het is een superleuke en ontspannende vakantie, maar wel vermoeiend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten